silib-süpürmək

f.

1. Süpürgə, əsgi və s. ilə bir yeri silmək, süpürmək, təmizləmək. Dükançıların bir çoxu öz dükanlarının qabağını silib-süpürürdü. P. M.. <Bəyim xala> gündə iki-üç yol həyətimizi silibsüpürür. İ. Hüseynov.

2. məc. Özü ilə yığıb aparmaq, götürüb aparmaq, heç bir şey qoymamaq. <Xəlil:> Zalım qızı otaqları elə silib-süpürüb aparıbdır ki, kağız-kuğuzdan savayı bir şey qalmayıbdır. N. V.. <Yusif:> Əşi, birdən elə sel gəlir ki, az qalır Sultanbud meşəsini silibsüpürüb apara. B. Bayramov.